Duch Święty hojnie udziela swych darów tym, którzy ich pragną, proszą o nie i przygotowują swe serca i umysły na ich przyjęcie. Dary Ducha Świętego uzdalniają nas do poznania i miłości Boga. Św. Franciszek nazywał Ducha Świętego „Ministrem Generalnym” Zakonu. Miał On na myśli boską pracę wychowawczą, jaką Duch Święty przeprowadza w każdej duszy.

Św. Paweł w Liście do Galatów / 5, 22 / pisze: „ Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie.” Apostoł na czele owoców Ducha Świętego stawia: „miłość, radość, pokój”. Są to dobra, ku którym wyrywa się każda ludzka dusza.

Zapewnia je jednak tylko uległość natchnieniom Ducha Świętego. Często, pokornie błagajmy Ducha Świętego o Jego Dary.

BOJAŹŃ BOŻA

Bojaźń Boża jest cząstką głębokiego uszanowania dla Boga, które wypływa z żywej wiary. Daje nam przeświadczenie o nieskończonej wielkości, majestacie, potędze, mądrości, świętości i sprawiedliwości Boga, a jednocześnie uświadamia nam własną naszą nicość i grzeszność. Daje również postawę głębokiego szacunku dla Boga w modlitwie. Bojaźń Boża stwarza też zasadnicze warunki do pracy wewnętrznej. Wlewa głęboki wstręt do grzechu, do wszystkiego, co obraża Boga, usuwa z naszego życia oziębłość i lenistwo i budzi gorliwość. Pismo św. nazywa bojaźń Bożą początkiem mądrości.

DAR POBOŻNOŚCI

Dar pobożności ze swej natury jest uzupełnieniem daru bojaźni Bożej. W naszej postawie wobec Boga musi być, oprócz świętej bojaźni, także święta miłość. Dopiero bojaźń stopiona z miłością stwarza odpowiednią postawę wobec Boga. Dokonuje tego dar pobożności, wlewając w nasze serca dziecięcą miłość do Boga jako Ojca i pełną szacunku ufność, która ma nieograniczoną władzę nad sercem Bożym.  Dar pobożności uczy cenić i kochać modlitwę i rozumieć ją jako rozmowę z Ojcem. Dziecięca postawa wobec Boga, jaką Duch Święty stwarza w duszy poprzez dar pobożności, okazuje się również wobec wszystkich stworzeń przez życzliwość, dobroć, łagodność, współczucie.  We wszystkim, co stworzone, odnajdujemy dar, odbicie ojcowskiej wielkości i miłości Boga.

DAR MĘSTWA

Dar męstwa udoskonala cnotę męstwa. Pomaga nam radośnie pokonywać największe trudności. Daje siłę do cichego i wytrwałego niesienia codziennych krzyżów, bez narzekania i skargi. Uzdalnia on do największego czynu, jakim jest świadectwo krwi na rzecz Chrystusa. Dar męstwa pomaga nam także przezwyciężać trudności wewnętrzne: nieuporządkowane popędy i namiętności, a zwłaszcza pychę i zmysłowość.

DAR MĄDROŚCI

Mądrość różni się od wiedzy. Mądrość chrześcijańska, będąca darem Ducha Świętego, przewyższa nawet wiedzę teologiczną. Jest udziałem w boskim sposobie patrzenia. Dlatego osiąga głębię i słuszność sądu, na jaką nie zdobędzie się mądrość czysto naturalna. Mądrość, jako dar Ducha Świętego, łączy ściśle z miłością, miłość zaś, łącząc nas z Bogiem, wyostrza zdolność widzenia Boga wszędzie. Równie jasno pozwala nam dojrzeć to,co jest wrogie Bogu.

Wraz z darem mądrości zdobywamy pewność i pokój katolickiego poglądu na życie, zyskujemy wielkoduszność i szerokość spojrzenia. Jednocześnie jest to dar „rozróżniania duchów”, najpewniejszy sposób, by nie dać się porwać modnym hasłom i prądom czasu.  Mądrość Boża jest udziałem dusz pokornych i czystego serca.

DAR ROZUMU

Dary związane z rozumem są promieniowaniem daru mądrości. Rozumieć, znaczy więcej niż poznać, to znaczy wchodzić w głąb, uchwycić znaczenie czegoś. Przez dar rozumu, Duch Święty pomaga nam wniknąć w prawdy objawione, w świat wiary, a więc w świat Boży. Dar rozumu udoskonala wiarę.

Pozwala wniknąć głęboko w poszczególne prawdy wiary, rozumieć niewyczerpane bogactwo prawdy Bożej i jej wartość dla życia.

Dar rozumu jest przede wszystkim podstawą siły i radości wiary. Dzięki niemu wiara staje się owocniejsza, pogłębia nasze życie religijne i wlewa w nie szczególną żywotność. O dar rozumu należy pokornie prosić.

DAR UMIEJĘTNOŚCI

 W darze umiejętności Duch Święty zstępuje z nami w świat naturalny i ukazuje nam w nim ślady Boże. Dar umiejętności prowadzi do głębin stworzenia, bo ukazuje nam zależność ich od Stwórcy. Przez ten dar Duch Święty uczy nas z rzeczy stworzonych poznawać Stwórcę. Pokazuje nam, jak całe Objawienie Boże i każda poszczególna prawda objawiona zasługuje na wiarę, nawet w świetle dowodów zaczerpniętych z dzieła stworzenia. Przez dar umiejętności Duch Święty uczy kochać Boga i radować się Nim w świecie stworzonym, który w przeróżny sposób pokazuje, jak Bóg jest godny miłości. Św. Franciszek posiadał dar umiejętności w wysokim stopniu. To było podstawą jego doskonałego oderwania się od świata, jak również podstawą jego miłości przyrody, w której odnajdywał piękno i wielkość Stwórcy.

DAR RADY

Rozum i Objawienie podają nam zasady moralne, ale zastosowanie tych zasad do poszczególnych przypadków należy do nas. Nie jest to łatwe. Razem z łaską uświęcającą otrzymaliśmy do pomocy cnotę roztropności. Wspomaga ją rozum i wiara. Wspierana łaską oświecającą, cnota ta zastanawia się nad licznymi okolicznościami w danym przypadku, a potem wydaje sąd, co według Woli Bożej należy czynić.  Człowiek nie potrafi jednak ogarnąć wzrokiem wszystkich możliwości w poszczególnych przypadkach. Dlatego Bóg, który wszystko pojmuje, musi człowiekiem kierować. Kierownictwo to zapewnia dar rady.

Dzięki niemu, sam Duch Święty zostaje naszym doradcą. Dar rady daje duszy głęboki pokój płynący z poczucia, że prowadzi nas wytrawny Przewodnik, który w każdej sytuacji uczy nas rzeczy najważniejszej: jak wypełniać Wolę Bożą.

Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie
i Twoich doskonałości Bożych;
o dar rozumu do lepszego zrozumienia
ducha tajemnic wiary świętej;
o dar umiejętności,
abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary;
o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady
i u Ciebie ją zawsze znajdował;
o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie
nie mogły mnie od Ciebie oderwać;
o dar pobożności, abym zawsze służył
Twojemu Majestatowi z synowską miłością;
o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu,
który Ciebie, o Boże, obraża.
Amen.