W adhortacji Vita consecrata określa się, że głównym celem formacji jest „przygotowanie człowieka do całkowitego poświęcenia się Bogu przez naśladowanie Chrystusa w służbie misji” (VC nr 65). Drogą która prowadzi do tego celu jest stopniowe przyswajanie sobie myśli i uczuć Chrystusa ku Ojcu. Jest to pewien proces, który trwa przez całe życie zakonne od postulatu, przez nowicjat, juniorat, śluby wieczyste aż do śmierci. Obejmuje przeszłość, teraźniejszość i przyszłość osoby i Zgromadzenia. Ma prowadzić do osiągnięcia dojrzałości ludzkiej i zakonnej. Formacja zakonna obejmuje to wszystko, co może przyczynić się do ukształtowania osoby w aspekcie życia zakonnego, obejmując poszczególne etapy w duchu ewangelicznym.

Postulat pierwszy etap formacji trwający przynajmniej 6 miesięcy. To czas rozeznawania powołania i zapoznawania się z celem i działalnością zgromadzenia oraz przygotowania się do właściwego podjęcia obowiązków stanu zakonnego.

Nowicjat jest podstawowym okresem formacji i ma celu ukazanie doskonałości w osobie Jezusa Chrystusa, w którego ślady siostry mają wstępować, pełniąc rady ewangeliczne:czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, ma też zachęcać do naśladowania cnót Matki Bożej, by po dwóch latach złożyć profesję czasową.

Juniorat  to czas umacniania powołania  i przygotowania do złożenia ślubów wieczystych, do których siostry przygotowują się przez dalszą formację zakonną, duchową, apostolską w służbie cierpiącym, ponawiając śluby przez kolejne pięć lat.

Formacja permanentna
rozciąga się na całe życie i jest stopniowo realizowana przez dogłębne poznanie przyjętych zobowiązań życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie i prowadzi do wzrostu miłości Boga i bliźniego, aż do najdoskonalszego odbicia w sobie obrazu Chrystusa.